De leraren

Johan Kapteijns

(Nederlands)

door Toon van Cranenbroek in februari 2010

Johan Kapteijns begon na de kweekschool als leerkracht op de Maria Reginaschool in Eindhoven. Hij behaalde toen, 1960, meteen ook zijn hoofdakte. Na 5 jaar, waarin hij en passant nog zijn MO Frans haalde, kwam Johan te staan aan een basisschool in Weert, waarna hij in 1966 door een ontstane vacature als leraar kon beginnen op de Mulo te Budel. Daar begon hij dus eigenlijk tegelijk met de meesten van ons als klasgenoten. In 1968 ging hij, met de invoering van de Mammoetwet, tevens de functie van decaan vervullen, waardoor hij zich een dag per week mocht ‘uitroosteren’ voor contacten en overleg met de leerlingen en hun ouders. Een soort “vertrouwensfunctie” waar hij nog goede herinneringen aan heeft.

Johan Kapteijns wordt in 1972 benoemd tot adjunst-directeur van de MAVO; Frinz Slenders was op dat moment directeur. In 1975 wisselen zij beiden van functie: een unieke situatie met wederzijdse maar ook algemene instemming van leerkrachten en bestuur!

Dan vindt er in 1993 een fusie plaats met de LTS tot het ‘Grenslandcollege’, waarbij Johan één van de 2 directeuren wordt. In 1995 komt er opnieuw een fusie,: het Grenslandcollege gaat samen met “Weert” op in het Bisschoppelijk College. Johan wordt dan de locatie-directeur van de vestiging in Budel, en tevens lid van het gezamenlijke managementteam.

Johan krijgt in die periode ook te kampen met gezondheidsproblemen. In 2000 stopt Johan op 62-jarige leeftijd met zijn werkzaamheden, omdat hij de FPU in kan. Hij kijkt nog altijd met genoegen terug aan de Mulo- en Mavo-periode in het Budelse.

Johan is in 1965 getrouwd met Baps van Soest uit Budel en woont altijd nog aan de Maarheezerweg in Budel. Zij kregen 2 zonen, die nu woonachtig zijn in Bussum (Arjan) en in Utrecht (Jeroen), en zijn trotse grootouders van 2 kleinkinderen.

Fried den Ouden (alias Friedje)

(Wiskunde)

Door Toon van Cranenbroek in februari 2010

In 1969 kwam Fried als nieuwe leerkracht op onze Mulo/Mavo. Hij gaf de exacte vakken; dus in ons laatste schooljaar hadden alleen de 4b-klasgenoten les van hem in algebra en meetkunde. Voorheen had Ben Drent die vakken steeds voor zijn rekening genomen.

Voordat Fried op de MULO startte, had hij al 2 jaar in Amsterdam en 4 jaar in Weert op basisscholen lesgegeven. Hij herinnert zich van die tijd niet alles meer, zo verontschuldigt hij zich min of meer, het was ook zijn eerste Budelse jaar en maakte ons maar 1 leerjaar mee! Toch somt hij vervolgens bijna alle namen op van de vierde klassers op! Ook was de overstap naar een middelbare school even wennen, evenals het feit dat er meisjes in de klas zaten. Wel gezellig. Fried bleef voorgoed op de MULO/MAVO in Budel, ging mee over na de fusie van MAVO + LTS in het Grenslandcollege en tot slot ook met het Bisschoppelijk College in Weert, waar hij de laatste jaren als “eerste graad”-docent nog les gaf op HAVO en VWO te Weert.

In zijn Budelse tijd trouwde Fried met Els Cox en zij kregen twee kinderen: Eric, die ook in Budel woont en Marjan, die naar Utrecht trok. Fried en Els zijn inmiddels de trotse opa en oma van 2 kleinkinderen. Fried woont nog steeds aan de Burg.van Houtstraat in Budel.

In 2004 ging Fried op 62-jarige leeftijd met FPU.

Dialectkenner 'Mèster Brandts' uit Budel is niet meer

vrijdag 23 januari 2009

BUDEL - Charles Brandts, een energiek en enthousiast man, is dinsdagochtend overleden.

Op 5 februari 1922 werd hij in Hamont geboren, maar het gezin verhuisde al snel naar Budel-Schoot. Na lagere school en mulo doorliep hij de kweekschool en als achttienjarige werd hij aangesteld op de lagere school in zijn woonplaats. Die verruilde hij later voor de St. Aloysiusschool in Budel.

Tijdens de oorlog had hij veel tijdelijke banen, zoals in Asten en Den Dungen. In 1957 werd hij aangesteld aan de Budelse mulo waarvoor hij de aktes Engels en Frans behaalde. In 1958 trouwde hij met Truus Huyben uit Weert, het echtpaar kreeg vier kinderen.

Acht jaar later werd hij directeur van het internaat Koningshof in Veldhoven waar hij tot 1973 bleef om daarna weer terug te keren naar de Budelse mulo (inmiddels mavo).

Naast zijn baan was hij volop bezig met hobby's: hij was 65 jaar kerkkoorlid en 25 jaar dirigent van kerkkoor de Goede Herder; hij voetbalde, wandelde en fietste tot op hoge leeftijd. Op de kilometerteller van zijn fiets, die hij in 1972 kocht, stond in 1999 het aantal van 91.244 km.

Het Budels dialect was een stokpaardje van Brandts. Men raadpleegde hem veel hierover en hij besloot een boek te schrijven. 'Prodde nog Buuls' kwam in 1998 uit en is veel Budelse gezinnen te vinden. Omdat het lichamelijk wat minder ging, verhuisde hij in 2007 naar zorgcentrum Leenderhof in Leende waar hij dinsdagochtend overleed.

De uitvaart van Mèster Brandts is zaterdag. De mis is om 10.30 uur in de parochiekerk van Budel aan de Kerkstraat. Vervolgens wordt hij op de algemene begraafplaats aan de Grootschoterweg ter aarde besteld.

Peter van den Heuvel (alias 'T Heuvelke)

(Engels - Muziek)

Door Toon van Cranenbroek in 2010

Peter woonde in Nederweert en komt uit een onderwijzersgezin: zijn vader was hoofd van de school in Nederweert. Peter volgde zijn lerarenopleiding op de kweekschool, eerst in Roermond, ze werd voltooid op Hemelrijken in Eindhoven. Medio 1963 begon hij zijn loopbaan als onderwijzer in het lager onderwijs op Klein Bethlehem te Heel. Daar leerde hij zijn vrouw Ciel kennen. Hij studeerde verder voor zijn MO-akte. Toen op de MULO in Budel een vacature was, solliciteerde hij. Hij weet nog dat Drent, de pastoor en Pauw Compen van het schoolbestuur hem kwamen “bekijken” tijdens een les handenarbeid in Heel. Daarna is Drent nog een keer alleen gekomen, om met hem te praten bij Ciel thuis: “Zo ging dat toen”. Hij kon per 1.1.1966 beginnen; Peter ging akkoord mits hij verzekerd was van een vaste aanstelling. Die kreeg hij, hij begon in Budel en is er altijd gebleven.

Eerder kende Peter Budel amper: hij was er eens per fiets doorheen gekomen toen hij in Hamont klappers ging kopen. Hij begon op de MULO met lesgeven in Nederlands. En nam vervolgens Engels over van Charles Brandts, toen die wegging. Hij behaalde in 1971 zijn LO Engels, in 1973 zijn MO Engels. In 1968 trouwde Peter met Ciel Koninkx uit Grathem en ging wonen in de Looierijstraat in Budel. In 1973 bouwden zij een prachtige woning aan’t Routje in Budel-Dorplein, waar zij nu nog wonen. Hij herinnert zich dat, vanwege vertragingen met de bouw, hij 200 m2 houtschroten ergens moest onderbrengen: dat werd de zolder van de Mavo! Met behulp van Mavo-leerlingen werd de hele partij schroten via een luik naar boven getransporteerd en opgestapeld. Met diezelfde hulp later ook weer naar beneden gehaald, toen de bouw vorderde. Zo ging dat toen….

Mettertijd raakte Peter verknocht aan de Mavo en zijn leerlingen; hij zette zich vooral ook in voor allerlei buitenschoolse activiteiten. Er was vroeger alleen maar de Oda-dag; met zijn inzet kwamen er ook andere activiteiten van de grond, zoals de sinterklaasviering, de kerstviering, carnaval en niet te vergeten de buitenlandse reizen met de examenklassen. Door zijn toedoen werd er ook een talenpracticum aangeschaft. Dit soort activiteiten gaven veel voldoening.

Buiten het lesgeven op de Mavo haalde hij nog zijn Middenstandsdiploma, gewoon omdat hij het leuk vond en zijn Praktijkdiploma Boekhouden. Op aanraden van de directeur van Het Kempisch Avondcollege haalde hij daarna de onderwijs bevoegdheid economie. Daardoor kon hij naast zijn dagonderwijs nog 25 jaar lang ’s avonds lesgeven in Valkenswaard.

In 2002 ging Peter op 61-jarige leeftijd met FPU. Hij maakte veel veranderingen en fusies mee, eerst van MULO naar Mavo, de fusie naar Dr. Anton Mathijsen Scholen Gemeenschap, het Grenslandcollege en toen naar Juniorcollege na het samengaan met het Bisschoppelijk te Weert. Vanaf het begin voelde hij aan dat de fusies niet echt ‘matchten’. Maar het was niet tegen te houden. Hij zette zich erg in om het gebouw van de Mavo te behouden, maar verloor die “strijd”: het oude LTS-gebouw moest de vestiging worden. Omdat hij zo’n “gouden tijd” had gehad op de Mulo/Mavo wilde hij de herinnering levend houden toen het gebouw aan de Willem II Straat gesloopt werd. Door zijn toedoen werd het glas-in-lood raam dat zich bij de lerarenkamer bevond in de aula van het Junior College geplaatst (Wie weet de spreuk nog die er in dat raam stond?) En tot slot heeft hij er voor gezorgd dat op de plaats waar vroeger de Mulo/Mavo stond een monument werd opgericht ter herinnering aan die glorieuze tijd. Het staat daar prachtig midden in het Kloostertuin complex.

Muziek is Peters echte hobby: al op school deed hij veel met liedjes, musicals, gitaarspel en niet te vergeten de muzieklessen. Na zijn FPU is dat gebleven: studeerde op de academie in Neerpelt muziekleer en zingen, zingt in een kamerkoor in Ell en is lid van gregoriaans koor Capella Novare o.l.v. Joost Smolenaars. Als project-zanger gaat hij eind maart meezingen in de Matheus Passion in Veldhoven. Daarnaast is hij ook sportief doende: hij tennist, fietst, doet aan stoklopen (Nordic walking) en ’s winters aan langlaufen. Dan heeft hij een heel grote tuin die hij samen met Ciel onderhoudt.

Ciel en Peter kregen 2 kinderen: Dagmar, die in Budel woont en Sven, die al 12 jaar in Spanje woont. En je begrijpt het al: een aantal jaren spaanse les maken dat hij nu ook vloeiend spaans spreekt.

Vrins Slenders (alias De Slender)

(Biologie-Handelsvakken)

Door Toon van Cranenbroek in 2010

Nadat Vrins Slenders op 20-jarige leeftijd was geslaagd, was hij in afwachting van een oproep om in dienst te gaan. Daardoor kon hij als eerste baan in het onderwijs enkele maanden aan de slag op de lagere school in Budel-Schoot. Vervolgens begon hij zijn dienstopleiding in Roermond, waarna hij 2 jaar voor dienst verbleef op het eiland Sumatra, Indonesië. “Ja, daar heb ik genoeg meegemaakt!” Terug in Nederland bleek er een overschot aan onderwijzers te zijn. Zodoende werkte Vrins nog ongeveer 1 jaar als opperman in de bouw.

Toen in Geldrop een vacature ontstond, solliciteerde hij. Om 14.00 uur moest hij zich melden bij de pastoor; deze kwam pas om 15.00 uur aanzetten, omdat hij zijn middagdutje nog had moeten doen. Waarop Vrins antwoordde “Afspraak is afspraak, en dus bekijk het maar”. Een voor die tijd zeker niet alledaagse ‘opstelling’. Maar Vrins sprong op zijn fiets en ging weer naar de bouw in Eindhoven. Daar kreeg hij een verzoek van de pastoor in Waalre, dat men ook daar een leerkracht zocht. Vrins weer de fiets op en werd aangenomen op de lagere school in Waalre. Volgende anekdote: een paar dagen na zijn gesprek in Waalre, werd hij door het hoofd der school in Geldrop gebeld: hij had er (bij de pastoor) kennelijk een goede indruk gemaakt en of hij niet naar Geldrop wilde komen. Niet dus! Hij bleef ongeveer 1 jaar in Waalre en kwam toen terecht op de lagere school in Heeze. In die periode trouwde hij met Zus en waren zij woonachtig in Leende.

Zus wilde graag terug richting Budel en toen een leerkracht gezocht werd voor de Budelse MULO, solliciteerde hij. Men zocht eigenlijk specifiek een leerkracht voor de handelsvakken. Vrins had wel zijn hoofdakte behaald, maar niet handelsvakken. Toch kon hij er in 1960 beginnen; de MULO zat toen nog in het oude gebouw op de Nieuwstraat, waar nu een chinees restaurant zit. Hij herinnert zich dat hij de lessen in “handel” wel heel terdege moest voorbereiden, omdat de leerlingen het anders beter wisten dan hij….. Alsnog haalde hij zijn aktes op gebied van de handelsvakken, biologie en aardrijkskunde. In al die vakken doceerde hij ook. “Ja, en ook scheikunde maar dat tel ik niet zo!” Ook kwamen zij terug naar Budel, waar ze aan de Hufkesstraat een mooi landhuis bouwden.

Jarenlang gaf Vrins in Budel ook nog les voor het toen begeerde Middenstandsdiploma. “Dat was prachtig lesgeven, want die leerlingen waren erg gemotiveerd,” aldus Vrins.

Vrins was onder Drent al adjunct-directeur en later volgde hij hem als directeur op. Na een aantal jaren wisselde hij die functie met Johan Kapteijns en werd weer adjunct: ik heb alle jaren, zowel op de basisscholen als op de MULO, met heel veel plezier lesgegeven.

In 1984 had Vrins er 40 dienstjaren opzitten (diensttijd meegeteld) en stopte hij met werken. Hij had veel hobby’s, waaronder tuinieren, de tuincommissie, fotograferen (vooral natuur), houtbewerking en honden. Veel van deze hobby’s houdt hij nog steeds aan, hoewel de jaren wat beginnen te tellen. Zijn vrouw Zus overleed een jaar of vier geleden. Vrins woont nog altijd op zichzelf en zorgt ook voor zijn eigen kostje. Veel steun heeft hij van zijn 4 kinderen: zij dochter Ine woont in Essen (B) onder Roosendaal, dochter Bep woont in het Limburgse Bingelrade en dochter Jos woont in Leende. Zoon Bart, de jongste, woont in Budel. Er zijn 7 kleinkinderen in de leeftijd tussen zeg maar 8 en 18 jaar; ook van hen heeft hij veel steun.

Met zijn 84 jaren is Vrins de oudste van nog in leven zijnde leerkrachten uit onze tijd. Ondanks zijn uitspraak dat het geheugen soms nalaat en het gebruik van een gehoorapparaat nodig is om goed te kunnen communiceren, had ik een heel geanimeerd en onderhoudend gesprek. Vrins was niet van plan om naar de reünie te komen, maar na het aanbod dat we hem halen en weer wegbrengen, eventueel voor een deel, zou hij er nog even over nadenken….

Thom van Mierlo (alias Tumke)

(Handelsvakken - Geschiedenis)

Door Toon van Cranenbroek in 2010

Thom van Mierlo volgde de eerste 2 jaren de kweekschool in Eindhoven en maakte die opleiding af bij de Broeders van de Christelijke Scholen in Baarle Nassau, die ook toe wilden naar meer “leken-leerkrachten.” Hij zat in die periode bij burgers in pension. Na de kweekschool zat Thom een half jaar in dienst. Er was een groot lerarentekort en op een bepaald moment kon hij op 3 scholen tegelijk aan de slag: in Oude Tonge, in Barneveld en in Budel. Omdat het leger hem niet meteen liet gaan, volgde een gesprek van Thoms vader met burgemeester van Schayk. Die op zijn beurt met het Ministerie van Oorlog belde, en toen was ‘het’ geregeld!

In januari 1955 kreeg Thom zijn eerste aanstelling op de RK Aloysiusschool in Budel. Hij haalde vervolgens nog zijn Handelskennis en de hoofdakte en ging in 1961 op de MULO in Bergeijk lesgeven. Na ongeveer 1 jaar stapte hij over naar een MULO in Strijp / Eindhoven, maar door boventalligheid werd dat vervolgens Hemelrijken. Uiteindelijk maakte hij in 1964 de overstap naar de MULO in Budel. En daar is hij altijd gebleven tot aan zijn VUT in september 1993, nog net geen 60 jaar oud. Kapteijns was op dat moment directeur. Thom gaf op de MULO les in o.a. geschiedenis, boekhouden, handelskennis. Daarnaast gaf hij nog lessen voor het Middenstandsdiploma en jarenlang doceerde hij (in het zwart….) voor de vakopleidingen en handelsrekenen voor bakkers en voor slagers, tot zelfs 3 avonden per week.

De laatste jaren op de MULO waren er veel vergaderingen, in verband met fusiegesprekken enzovoort. Dat vond Thom allemaal wat minder; hij zou zo weer kiezen voor lesgeven, maar niet met al dat gedoe er omheen.Veel plezier beleefde Thom jarenlang ook, toen hij met Drent de oriëntatietochten voor de Odadag ging uitzetten; ook als zij dan de dag afsloten in Hotel Neerlandia, waarbij de kosten betaald werden uit het “schriftenpotje.” Nog kan hij lachen om de streken van Piet van Gils, als die midden in een les zomaar kwam binnenstappen en een sigaret kwam vragen (en opstak) tijdens zijn les in de klas. Ook herinnert hij zich met plezier eens boos te zijn binnengestapt in de klas van kapelaan Reymer, omdat het daar voor de zoveelste keer weer erg rumoerig was. Hij stapte die godsdienstles binnen met een brul “Wel Godverdomme”! En stil werd het.

Thom is in 1960 getrouwd met Tiny Lammers van Midbuul. Zij woonden tot voor kort in de Van Schayklaan in Soerendonk, en kregen 3 kinderen: Lily, Eric en Susan. Lily woont in Geleen en zit ook in het onderwijs. Eric studeerde geschiedenis in Nijmegen en is uitbater van restaurant De Zaren nabij de Achelse Kluis, Susan leerde in Nijmegen antropologie en woont in Damascus / Syrië. Alledrie dus iets met onderwijs/geschiedenis. Thom en Tiny zijn 6 keer opa en oma; de kleinkinderen variëren in leeftijd van 1 tot 18 jaar. Sinds één jaar wonen zij tot groot genoegen in een nieuwe straat in Budel: Odapark. Jawel: precies op de plek waar vroeger het sportveld lag, vóór de gymzaal van de Oude MULO. Thom komt naar de reünie: hij ziet er al echt naar uit.